Bütün bu mevcut kentleşme eleştirisi 90’ların başında Amerika’da mimarlık-peyzaj ilişkisine eğilen teorisyenler tarafından “kentleşme olarak peyzaj” (landscape as urbanism) söyleminde dile getirilmeye başlandı. Devamında 1990’ların ortalarında ortaya çıkan “peyzaj şehirciliği” (landscape urbanism) teorisi en iyi kent mekanlarının kent peyzajını düzenleyerek elde edileceğinin kabulü üzerine dayandırıldı. 1997’de Graham Vakfı tarafından Chicago’da düzenlenen “Landscape Urbanism” konferansı teorinin yayılmasında en büyük etkinlik olmuştur.