Stoacılar, İlk Çağ’da retorik konusunda Aristoteles’ten sonra en büyük katkıyı yapmıştır. Stoacılar, mantık bilimine çok önem verirlerdi ve mantığı retorik ve diyalektik olarak iki alana bölmüşlerdir. Pratik bir disiplin olarak retoriğin iki temel özelliğinin dil ve akıl yürütme olduğunu kabul etmişlerdir.