Karasal yayın, ses ve görüntünün elektromanyetik sinyallere dönüştürülerek belirli frekanslardan yine elektromanyetik dalgalar aracılığı ile alıcılara iletildiği yayındır. 2000’li yıllara kadar hatta 90’lı yılların ortalarına kadar Türkiye’de gerçekleştirilen yayınların tamamı karasal yayınlardır ve halk arasında “anten yayını” olarak da tanımlanır. Bunun nedeni ise karasal yayınları alabilmek için televizyon alıcılarına anten bağlamak zorunluluğudur. Ardından gelen kablolu ve uydu yayınları teknolojileri ile birlikte karasal yayıncılık eski önemini yitirmiştir. Karasal televizyon yayınları devlet tarafından belirlenen frekanslar dahilinde yapılır ve bu frekanslar belirli süreler ile yayın kuruluşlarına ihale edilir. Her ülkenin ulusal, bölgesel ve yerel yayınları için sınırlı düzeyde frekansları olduğu ve izleyiciler karasal yayınları ücretsiz olarak izleyebildikleri için aslında 2000’li yıllarda da hala önemli olduğu yeni yeni fark edilmektedir.