Avrupa uluslarının, dünyanın diğer güç odakları karşısında varlığını ve rekabetini sürdürebilmesini sağlamak şeklinde özetlenebilecek Avrupa Birliği oluşumu, ekonomik çıkarların yanı sıra kültürel alanda da dışsal etkenlerden korunma çabalarını kesintisiz sürdürmüştür.

Uydu yayıncılığının gelişmesinden sonra özellikle Amerikan televizyon içeriklerinin istilasına uğrama korkusu yaşayan Birlik, olası tehdidi ortadan kaldırmak amacıyla Avrupa Sınır Ötesi Televizyon Sözleşmesi’ni uygulamaya koymuştur. 1989 yılında onaylanarak yürürlüğe giren bu sözleşme yaklaşık on yıllık bir sürenin ardından günün koşullarına göre yenilenmiş ve Avrupa Sınırsız Televizyon Direktifi olarak da bilinir olmuştur. Sözleşme genel olarak Avrupa Birliği üyesi ülkeler arasında televizyon yayıncılığı alanında işbirliği ve dayanışma ortamı geliştirerek, bir yandan birlik yapısını güçlendirmeye çalışırken diğer yandan üye ülkelerin ekonomik ilişkiler ve kültürel konularda sömürülmesini önlemeyi amaçlamaktadır. Sözleşme hükümleri incelendiğinde, Amerikan kökenli serbest pazar ekonomisi kurallarına uyumla sınırlı bir yayıncılık anlayışının, Avrupa Birliği’nde dirençle karşılaştığı görülmektedir. Sözleşmenin ilgili maddeleri ayrı ayrı ele alındığında bu durum daha açık biçimde görülebilmektedir.