Başlangıcından günümüze radyo yayıncılığının izlediği gelişim çizgisine ilişkin kısa bir özet yapılırsa, radyo;
• Birteknik buluş olan radyo dalgalarının, ticari ve askeri alanda sağlayabileceği faydaları görülerek, teknik ve endüstriyel bir araç olarak geliştirilmiştir.
• Siyasal iktidarların, yapıp ettikleriyle ilgili olarak toplumların rızasını almak için etkili bir ikna; seçilebilmek için güçlü bir propaganda aracı olduğunu fark etmeleriyle iktidar kontrolünde örgütlenip yönetilen bir araç olarak konumlandırılmıştır.
• Ticari amaçlı kullanımı konusundaki kararlılık ve demokratik haklar konusunda artan talepler, gelişmiş ülkelerde devlet kontrolündeki yayıncılık tekelinden vazgeçilmesine ve alanın paylaşılmasına yol açmıştır. Böylece bir yandan kamusal olarak bilinen yayıncılık sürdürülürken özel girişimin ticari amaçlı yayıncılığına da izin verilerek karma ya da kamu özel ikili sistem olarak adlandırılan yayıncılık sistemleri geliştirilmiştir.
• Televizyonun ve ardından gelen internetin teknik üstünlüklerine ve cazibelerine karşın radyo bazı özellikleri nedeniyle varlığını sürdürmeyi başarmıştır. Bu özellikleri kısaca, kişisel bir araç imajı oluşturabilmesi, yayın ve alıcı maliyetlerinin düşük olması sebebiyle ucuz bir kitle iletişim aracı olması her yerde ve her zaman dinlenebiliyor oluşu, yalnızca kulağa hitap etmesi sebebiyle dinleyicilerin başka şeylerle ilgilenmesine uygun oluşu vb. nitelikler olarak sıralayabiliriz. Radyonun yalnızca kulağa hitap etmesini bir zayıflık olarak niteleyenler olduğu gibi, bunun bir avantaj olduğunu ileri sürenler de vardır. Avantaj olduğunu savunanlar, dinleyicinin ses yoluyla kendilerine iletilenler hakkında hayal gücünü kullanarak, içeriği kendi beklentilerine daha uygun biçimde tamamladıklarını, böylece daha yüksek doyum sağladıklarını ileri sürmektedirler.
• Çok sayıda radyonun yayın yapabilmesi, farklı ilgi alanlarına yönelik yayıncılığa olanak sağladığından, kişisel beklentilere yakın yayın yapılması mümkün olabilmekte, dinleyiciler radyoyu kendilerine özel bir iletişim aracı gibi algılamaktadırlar. Hemen hatıra gelebilen; çeşitli müzik türlerini odak alan, dini içerikli yayın yapan, sendikalar, dernekler, meslek kuruluşları, çevreciler, kadınlar gibi ilgi ve önceliklerini, toplumun tümü ya da hedefledikleri kesimleriyle paylaşmaya çalışanlar için radyo çok elverişli ve etkili kullanılabilecek bir araçtır. Ayrıca çok sayıda yayın yapan radyo istasyonlarının varlığı; dar kapsamlı bir yayıncılık ortamında duyulma şansı bulamayacak pek çok düşünce ya da sanatsal içeriğin dinleyicilere ulaşabilme şansı olarak da değerlendirilmektedir. Bütün bunların yanında, radyolarda çalışanlar müzik sektöründe çalışanların istihdamına aracılığı radyonun bir başka olumlu yönü olarak karşımıza çıkmaktadır.