1973 tarih ve 1710 sayılı “Eski Eserler Kanunu” ile korumacılık konusundaki yasa karmaşası yok edilmiş, daha önce sözünü ettiğimiz ve Osmanlıdan kalan nizamnameler yürürlükten kaldırılmıştır. Eski eser kavramı yenilenmiş ve yasa kapsamına giren “şeyler” açıkça sıralanmıştır. Bu yasanın bir önemli yönü ise; saptanan es- ki eserlerin “Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu” tarafından onaylandıktan sonra tapu kütüğünün beyanlar hanesine (eski eser) kaydı yazılarak tescil ve ilan edileceği hükmünü getirmiş olmasıdır. Dolayısıyla, “tescil” kavramı ile tarihi eserlerin korunmasına yönelik önemli bir adım atılmış, daha önemlisi; sit alanlarının kendi içindeki farklılaşmasını anlatan “kentsel sit, tarihi sit, doğal sit, arkeolojik sit” kavramları ilk kez bu yasada yer almıştır.