Puşkin kendini romantik olarak tanımlıyordu. Geleneklere ve topluma sorumluluk duygusuna sahipti. Puşkin 1820’lerde sürgünde olduğu için arkadaşlarının yer aldığı Dekabrist ayaklanmaya katılamadı. Sürgün döneminde Puşkin’in yanında çok az kimse vardı. Bu tarihler Puşkin’in edebiyat çalışmalarının en verimli olduğu dönemdir. Puşkin’e göre Rusya’nın Shakespeareci bir oyun yazımına gereksinimi vardı. Boris Godunov’u bu amaçla yazdı. Bütün edebiyat türlerini denedi. Dili kullanmadaki titizliği ve kapsamı eserlerindeki karakteristik özelliğidir. Maça Kızı, Bronz Atlı, Yevgeniy Onegin en önemli eserleridir.