Rus klasik edebiyatının en büyüğü Aleksandr Sergeyeviç Puşkin (1799-1837) olup, modern Rus dili ve şiirininyaratıcısı sayılmaktadır. Bu edebiyatı daha da yükselten, aslen Ukraynalı N. Gogol (1809-1852) hayatı, idare organlarını ve asilzadeleri tasvir ile çok güzel tenkit ve mizah örnekleri vermiştir. (Eserleri: Müfettiş, Ölü Ruhlar vb.). Rus dilinin büyük üstatlarından İ. Turgenyev (1818-1883) “serflik” müessesesini birçok romanları ve hikayeleri ile tenkit etmiş ve Rusya’da köylülerin kölelikten kurtarılmasında mühim rol oynamıştır. Rus edebiyatının en büyük iki temsilcisi ise F. Dostoyevski, Rus sosyal hayatında Gogol’ün tesiri ile sıradan kişileri tasvir etti. Sonraları sosyal problemleri ele alan Dostoyevski, Ecinniler adlı eserinde, Nihilist ve sosyalist unsurların Rusya için bir tehlike teşkil ettiğini anlatmaya çalıştı. Dostoyevski sonraları Rus-Ortodoks dini, Rus hayatı ve kültürünü idealize ederek, Rus cemiyetinin bu esaslara göre kurulması gerektiği fikrini müdafaa etti. Soylu ve varlıklı bir aileye mensup olan Lev Tolstoy ise edip, filozof, pedagog ve dram yazarıdır. Dünya görüşü itibariyle Hristiyan ve anarşist olan Tolstoy, Rus nesrinin ve romanının en güzel örneklerini vermiştir (mesela: Savaş ve Barış). Maksim Gorki (1868-1936) “proleter (işçi) edebiyatının” öncüsü sayılmaktadır. Rus aşağı tabakasından alınan tipler, işçi, köylü hayatı Gorki’nin ana konularıdır. Gorki, Rus ihtilalcileri ile yakın ilişki kurmuş, gelişmekte olan sosyalist cereyanları desteklemiştir. Bolşevik İhtilalinden sonra Gorki, Sovyet Rusya’nın “resmi” yazarı adını almıştır.