Ahlaki kurallar ve ilkeler nesnel ve evrensel şeyler değildir. Her ahlaki yargı, örneğin “kürtaj yanlıştır” yargısı, kendi başına ne doğrudur ne de yanlıştır. Onu doğru ya da yanlış yapan şey onun dışındaki başka bir şeydir. Peki, o şey nedir? Ahlak neye göredir, ya da “Y yerine” ne koyabiliriz? Mesela koşullara bağlı demek göreceli demek değildir. Koşulların şöyle ya da böyle olması, bir eylemin ahlaki bakımdan doğru olup olmamasını değiştirir. Örneğin; bir insana yardım edip etmeyeceğimiz, kendi durumumuza, yardıma ihtiyacı olan kişinin durumuna ve aramızdaki bağa göre değişir. Bunu herkes kabul eder. Görecelik başka bir şey söyler. Görecelik, ahlaki yargıları insanların ortaya koyduğunu ve bütün ahlaki yargıların, insanların görüşlerinden ibaret olduğunu ileri sürer. İnsanların görüşleri dışında ve ötesinde, onlardan bağımsız biçimde var olan nesnel bir ahlaki gerçeklik yoktur. Ahlaki doğruluk veya yanlışlık insanların görüşlerine bağlıdır. Dolayısıyla Y’nin yerine kişileri, insan gruplarını veya kültürel grupları koyabiliriz. Ahlaki göreceliğe göre, bunlardan bağımsız olarak bir eyleme doğru ya da yanlış diyemeyiz