Bir bireyin sağlık hizmetlerine ne zaman ve ne kadar ihtiyacı olacağına karar vermesi mümkün olmayabilir. Örneğin trafik kazası gibi.

Kamu hizmeti olmak zorunda olan bazı koruyucu sağlık hizmetlerinin bireysel tercihe bırakılması gerektiğinden.   

Hizmeti sunanlara yapılan ödemelerin alanlar tarafından değil de özel sigorta ve
benzeri bir kurum tarafından yapılması maliyetlerin kontrolü amacını taşımakla
birlikte tam tersi de olabilmektedir.

Bazı sağlık sorunları sadece sorunun sahibi olan bireyleri değil, yakın çevresinden
başlayarak toplumu da ilgilendirmektedir. Örneğin bulaşıcı hastalıklar gibi. 

Bireysel ihtiyaçları, talepleri karşılamak amacıyla sunulan hizmetlerde bile serbest
pazar kurallarını işletmek, verilecek hizmetin kapsamını, değerini/bedelini belirlemek
her zaman mümkün olamamaktadır.