Vekâlet sözleşmesi, uygulamada sık karşımıza çıkan işgörme sözleşmelerinden biri olup, hukukumuzda Eski 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 386. maddesinde ve 6098 sayılı yeni Türk Borçlar Kanunu’nun 502. maddesinde hüküm bulmuştur.

TBK m. 502’ye göre; “Vekâlet sözleşmesi, vekilin vekâlet verenin bir işini görmeyi veya işlemini yapmayı üstlendiği sözleşmedir.”

 Bu hükümden hareketle vekâlet sözleşmesinin tanımı şu şekilde yapılabilir; vekilin üzerine aldığı bir işin veya hizmetin ifasını başkası adına ve hesabına, onun iradesine ve menfaatine uygun ve kısmen bağımsız olarak, sadece edim fiilînin gereklerini özen ve sadakatle yerine getirmeyi üstlendiği bir sözleşmedir.