Vroom, ‘insanların ne için çalıştığı’ sorusunun
‘hangi koşullar altında çalışırlar’ şeklinde anlaşılması gerektiğini ve bireylerin iki koşulda çalıştıklarını belirtir: Birinci koşul, ‘ekonomik yapı’dır.
Bireylerin bir yerde çalışabilmelerini istemesi, ancak onların üretecekleri mal ve hizmetlerin talep
edilmesi ile olanaklıdır. İkinci koşul, ‘motivasyonel koşul’ dur. Bu koşuldan kişinin çalışmayı çalışmamaya tercih edişi anlaşılmaktadır. Vroom’un
teorisi, bireyin yüksek ya da tatmin edici kazanç
beklentisinin yüksek olacağına inandığı durumlarda çalışmayı tercih edeceğini vurgular.