Endülüs Emevi Halifeleri Devleti’nin son bulmasından sonra ortaya çıkan otorite boşluğunun doğal bir sonucu olarak Kurtuba dışındaki şehir ve bölgelerde, irili ufaklı 23 kadar nüfuzlu aile (hanedan) ile bazı siyasi gruplar yerel bağımsızlıklarını ilan etmişlerdir. Tavaif-i Mülük Dönemi (1031-90) olarak bilinen bu süreçte şehir devletlerin arasındaki iktidar kavgaları, Müslümanların Hristiyanların karşısındaki durumlarını zayıflatmış ve İspanya’nın Hristiyanlar tarafından yeniden ele geçirilmesi (reconquista) hareketini hızlandırmıştır.