15. yüzyıla kadar Orta Çağ’ın sembolik dinî temalarının egemen olduğu sanat ortamı bu yüzyıldan itibaren, insanı temel öge (micro cosmos: küçük evren) olarak kabul eden Antik Çağ felsefesine yönelir. Hümanist görüş olarak kabul edilen bu anlayış, İtalya’da klasik sanata ilgi duyan, sanatçıyı himaye etme gücü olan zengin aristokratların ve tüccarların desteği ile sanatçıları ve sanat ortamını etkileyecektir.