Genel olarak bakıldığında, buhar tesisatının yatırımı kaynar su tesisatlarına göre daha pahalı olmaktadır. 160°C sıcaklık ve 10 bar işletme basıncındaki kaynar sulu sistemler genellikle kullanım amaçlarına göre bakıldığında yüksek sıcaklıklı işletmeler için daha ekonomik bir çözüm olarak ortaya çıkmaktadır. 180°C sıcaklıktan sonra ise, basıncın çok yüksek değerlere çıkması nedeniyle çok ekonomik olmamaktadır. Kızgın yağ tesisatı korozyon riski olmayan ve çok yüksek sıcaklıktaki ısıtıcı akışkan kullanımı uygulamalarında ekonomik olmaktadır. 180°C’nin üzerindeki sıcaklıklarda ilk yatırım maliyetinin daha uygun olduğu belirtilmektedir. Yakıt maliyeti olarak bakıldığında, buhar tesisatında kaynar sulu ve kızgın yağ tesisatından daha yüksek değerler ortaya çıkmaktadır. Buhar tesisatında yakıt maliyetinin yüksek olmasının başlıca nedeni kondens suyu kayıpları, blöf kayıpları, kondenstop kaçırmaları ve buhar kaçaklarıdır. Yakıt maliyeti açısından özellikle sürekli işletmelerde kaynar sulu tesisat en ekonomik olanıdır. Kızgın yağ tesisatının yakıt maliyeti kaynar su tesisatından fazla ancak buhar tesisatından daha azdır. Verim açısından bakıldığında, kızgın yağ kazanlarının verimi buhar kazanına göre biraz daha düşük olmaktadır. Buhar sisteminin kondens, blöf, kondenstop gibi işletme kayıpları göz önüne alındığında kızgın yağ sisteminin toplam sistem verimi buhar tesisatına göre daha düşük olmaktadır. Korozyon problemleri açısından bu üç sistem incelendiğinde, buhar tesisatının korozyon riski yüksektir. Kaynar sulu tesisatta ise korozyona daha az rastlanmaktadır. Kızgın yağ tesisatında ise korozyon ihmal edilebilir düzeydedir. Isıtılacak yüzeyde homojen sıcaklık dağılımı açısından incelendiğinde, buhar seçeneğinin mükemmel olduğu söylenebilir. Kaynar sulu ve kızgın yağ tesisatında yüzey sıcaklığı homojen değildir.