Genellikle CCD ya da CMOS olarak ikiye ayrılan algılayıcılar üzerlerine düşen renk ve ışık bilgisini kaydedip bunları sayısal verilere, yani piksellere dönüştürüyor. Algılayıcıyı, görüntüyü kaydeden elektronik yüzey ya da diğer bir deyişle sayısal fotoğraf makinesinin “film” yüzeyi olarak tanımlayabiliriz. Daha önceleri video cihazları için kullanılan bu teknoloji, gelişen renk tanım kapasitesi ve çözünürlükteki artışlarla beraber fotoğraf makinelerinde de kullanılmaya başlandı.