DSLR sisteminin yeterince küçük boyutlu makinelere izin vermemesinin temel nedeni 40 mm’lik arka netleme boşluğu gerektirmeleridir. Bu durum, nispeten büyük çapta objektifleri zorunlu kılmaktadır. Aynalı sistemlerde net görüntü daire çapının büyüklüğüne bağlı olarak objektif çapı da büyür, ama bundan daha da önemlisi, tasarımın gerektirdiği arka netleme boşluğunun miktarıdır. Objektifin arkasında yer alan aynanın neden olduğu mesafe, “retrofocus” tasarımlı objektiflerin de boyutunun büyümesine neden olur. Değişebilir objektifli aynasız sistemlerde aynanın kullanılmaması hem arka netleme boşluğunu (ve buna bağlı olarak gövde kalınlığını) azaltmakta, hem de objektiflerin çap ve ağırlıklarında önemli azalmalara izin vermektedir. Örneğin Mikro 4/3 sisteminde objektiflerin bayonet çapının 50 mm’den 44 mm’ye inmesi (yani 6 mm azalması) objektiflerin boyut bakımından gözle görülür ölçüde ölçüde küçülmesini sağlarken; ağırlık bakımından neredeyse yarı yarıya hafifleme sağlanmıştır. Bu da daha kolay taşınabilir, küçük, hafif, hızlı, sessiz ve değiştirilebilir objektifli bir fotoğraf sistemi anlamına gelmektedir. Bunun yanında, objektif ile algılayıcı arasındaki mesafenin azalmasının, optik performansı arttırması gibi daha da önemli bir sonucu daha bulunmaktadır. “Retrofocus” tasarımlı objektiflerde yaşanan keskinlik kayıpları “simetrik” tasarımlı objektiflerde yaşanmamaktadır. DSLR modellerde kullanılan objektiflerin büyük bölümü “retrofocus” (ön bölümü geniş, arkaya doğru küçülen) tasarımındayken, aynasız modellerde kullanılan objektiflerin büyük bir bölümü “simetrik” yapıdadırlar. Böylece aynasız sistemlerde görüntü kalitesinin artması da mümkün olmaktadır.