İkinci Dünya Savaşı ve sonrasındaki “Soğuk Savaş” yılları boyunca casusluk faaliyetlerinde kullanılmak üzere sayısız gizli kamera tasarımı yapılmıştır. İngiliz ve Amerikan casusluk filmlerinde boy gösteren gizli kameralar, dönemin teknolojisi olan kimyasal film kullanıyordu ve mekanik donanımlara sahipti. Ayrıca, yeterince küçük değildi ve ışığa duyarlılıkları düşük olduğu için görüntü kaliteleri çok düşüktü. Oysa günümüzün sayısal teknolojisi sayesinde boyutları çok küçülen ve akla gelebilecek her türlü günlük kullanım aracının (gözlük, kalem, anahtarlık, düğme vb.) içine yerleştirilebilen gizli kameralar tamamen sessiz çalışabilmekte ve fotoğrafın yanında video kaydı da yapabilmektedir.

Gizli kameraların “kötü amaçlı” kullanımlara alet olmaları en önemli sorundur. Askerî ve teknolojik casusluk eylemleri kadar sınavlarda kopya çekme, soygun ve terör saldırıları için bilgi toplama gibi eylemlerde de kullanıldıkları bilinmektedir. Öte yandan gizli kameralar her zaman kötü amaçlar için kullanılmamaktadır: Basın ve polis tarafından bilgi edinme ve olumsuzlukları belgeleme amaçlı olarak ayrıca kayak, yüzme ve sörf gibi hobi amaçlı sporlarda da ilginç anların görüntülenmesi amacıyla bu tür kameralardan yararlanılmaktadır. Özellikle araştırmacı gazeteciler tarafından yoğun olarak kullanılan gizli kameralar sayesinde çok sayıda yasadışı eylem gün ışığına çıkarılmakta ve suçlular adalete teslim edilmektedir. Dolayısıyla “gizlenmek istenen olumsuzlukların açığa çıkarılması” gibi doğru bir amaç için kullanıldıklarında gizli kameraların çok yararlı fotoğraf makineleri olduğu söylenebilir.