Doğal çevre, üzerinde yaşadığımız yer kabuğundan başlayarak çevremizdeki doğal kaynaklar, nesneler, iklim koşulları gibi unsurlarca oluşur. Yapay çevre ise, insan tarafından üretilmiş en küçük üründen kentlere kadar düşünebileceğimiz tüm nesne ve koşulları kapsar. Tasarım, insanın ilk var olduğu zamandan itibaren çevresini istediği ihtiyaçlara ve konfor koşullarına bağlı değiştirmek üzere yapılan mimari bir eylemdir. Gerek mimari gerekse endüstriyel tasarım bu yapay çevrenin biçimlenmesinde günümüz insanı için önemli yönlendirici unsurlar olmuştur. Tüketim toplumu düşünce yapısı ile üretim toplumu düşünce yapısı bu noktada önemli bir etmen olarak görülmektedir. İhtiyaç olmadığı halde yeni olanı istemek ve eskiyi atmak veya gereksiz enerji sarfiyatını arttıran tasarımlara yönelmek, ısı yalıtımına, yakıt, elektrik ve su tüketimine önem vermemek, fosil yakıtlı ürünleri kullanmak gibi çevre bilincinden uzak yaklaşımlara bugün olumsuz bakılmaktadır.