Ülke yönetimlerinin belirledikleri plan-program çerçevesinde şehirleşmeyi geliştirmek istemeleri ve bu konularla ilgili yasal düzenlemeler getirmeleri de şehirleşme açısından önemli faktör olmuştur. İngiltere’de Ebenezer Howard’ın öncülüğünde “bahçe kentler” ya da “yeni kentler” başlıkları altında tartışılan ve kentleri fiziksel çevre sorunlarından kurtarmayı amaçlayan “Yeni Kentler Yasası”nın çıkarılması buna bir örnektir. 1946 yılında çıkarılan bu yasayla önerilen çözüm, sanayileşme ile doğaya dönük yerleşim yerlerini bir arada barındıracak çevre yaratmaktı. Bu yasa çerçevesinde 30’dan çok yeni kent kurularak, farklı bir kentleşme modelinin adımları atıldı.