Filadelfiya Bildirgesi
II. Dünya Savaşı büyük umutlarla kurulan Milletler Cemiyeti’ni devreden çıkararak Cemiyetle organik bağlantısı olan ILO’nun statüsünün de değiştirilmesini gündeme getirmiştir. Örgütün merkezi Cenevre’den Montreal’a taşınmış ve Örgüt her türlü güçlüğe rağmen faaliyetlerini sürdürmeye çalışmıştır. Bu süreçte yapılan toplantıların en önemlisi ILO’nun örgüt yapısının yeniden organize edildiği ve Örgütün temel amaç ve değerlerinin belirlendiği 1944 tarihli Filadelfiya Konferansı olmuştur. Bu Konferansta Örgütün faaliyet ilkeleri, programı ve statüsü ile ilgili problemler ele alınmıştır. II. Dünya Savaşını takip eden dönemde Örgütün ekonomik, sosyal ve siyasal koşullara uyum gösterme ve katkı sağlama arayışlarının bir sonucu olarak Filadelfiya Bildirgesi kabul edilmiştir. 10 Mayıs 1944 tarihinde oy birliği ile kabul edilen Bildirge, iki yıl sonra ILO Anayasası ile bütünleştirilmiştir. Versay Barış Anlaşması’nın, Örgütün “Genel İlkeleri” ile ilgili olan 427. Maddesinin ve Anayasanın 41. Maddesinin yerini almıştır. Bildirge gelecek için bir eylem planı olmanın ötesinde örgütün genel felsefesini içermekte ve üyelere izleyecekleri sosyal politikalarında esinlenmeleri gereken ilkeleri göstermektedir. Bildirge, Örgütün etkinlik alanını, dar anlamda çalışma dünyası ve çalışma koşullarının dışına çıkararak; insan hakları ile ekonomik ve mali alanı da kapsayacak biçimde genişletmiştir (Gülmez, 2008, ss.141-142). Örgütün Anayasası niteliğinde olan bu bildirgenin 4 temel amacı vardır:
• Özgürlük (emek ve sendika özgürlüğü),
• Eşitlik (fırsat eşitliği, ayrımcı uygulamaların yok edilmesi),
• Ekonomik güvenlik (çalışma, sosyal güvenlik ve asgari ücret hakları),
• Saygınlık (yeterli çalışma ve yaşama koşulları hakkı, hak ve özgürlüklerin korunması ve geliştirilmesi).

Doğru cevap C şıkkıdır.