Yatırım kuruluşu tanımında geçen ikinci grubu bankalar oluşturmaktadır. Türk hukukunda bankalar hakkındaki temel kanun, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’dur. Banka kavramından neyin anlaşılması gerektiği, bu kanuna göre belirlenir. Bankaya ilişkin kanuni tanımda da sayım yöntemi benimsenmiş ve bankanın, mevduat bankası, katılım bankası ile kalkınma ve yatırım bankasını ifade ettiği yönünde bir tanım yapılmıştır (BankK m. 3). Bu banka türleri arasındaki ayrım, faaliyet konularından kaynaklanmaktadır ve bazılarının yapabileceği faaliyetleri, diğerlerinin yapamaması, ayrım kriteri olarak karşımıza çıkmaktadır. Mevduat toplamak, mevduat bankalarına has bir özellik iken; katılım fonu toplamak, katılım bankalarına mahsus bir faaliyet konusudur. Kalkınma ve yatırım bankası ise, bu iki faaliyeti, yani mevduat ve katılım fonu toplama faaliyetinde bulunamamasıı bakımından diğer bankalardan ayrılmaktadır.