Yanıt Açıklaması: Locke, insan doğası hakkında, Hegel ve Hobbes gibi kötümser değildir. Hobbes’in söylediği gibi devlet öncesi doğa durumu, insanın insanın kurdu olduğu bir savaş durumu değildir. İnsanların birbirlerinin canına, malına, özgürlüklerine saygılı oldukları ve sağduyu ile hareket ettikleri bir durumdur. Genel eğilim bu olmakla birlikte, yine de istisnai olarak bu durumun dışına çıkanlar da bulunabilir. Bu durumda saldırgana karşı kendini korumak doğal bir eğilim ve haktır. Ancak saldırıya uğrayanın hem davacı, hem de yargıç olması, saldırana karşı öç alma duygusuyla ölçüsüz davranması söz konusu olabilir, bu da toplumda yeni kargaşalara yol açabilir. İşte Locke’a göre devlet, insanların canlarına ve mallarına saldıranları cezalandırma yetkisini bir koruyucuya devretmesiyle doğmuştur. Locke, devleti sadece bu özel ilişkiler alının koruyucusu sınırlı bir otorite olarak düşünür. Ona göre devlet bizzat barış ve huzuru tesis etmeye çalışmaz yani topumun doğal işleyişine müdahale etmez, var olan düzeni korumaya çalışır. Locke’da doğa durumu aşamasında baskın olan çatışma ve huzursuzluk değil, barış ve erdemdir. Devlet çatışmayı engellemeli ve toplumu kendi haline bırakmalıdır. Yani Locke’nin istediği sınırlı ve zayıf bir devlettir.