Hatta F. Nietzsche,

hayatta kalma-yaşama ile iktidar iradesi, istenci

arasında zorunlu bir ilişki olduğunu iddia

ederek tüm yaşamın aslında iktidarın artırılmasına

yönelik bir çaba olduğunu belirtir.

İktidar toplumsal hayatın ayrılmaz bir parçası, aynı zamanda toplumsal düzenin

ana dayanağıdır. Siyaset en genel anlamıyla bir kollektivite (toplum, topluluk)

adına bağlayıcı kararlar alma ve yürütme süreci olarak tanımlandığında, her toplumsal

oluşum kendine özgü bir siyasal sistem (rejim) geliştirir. Bu siyasal sistem

aynı zamanda toplumsal düzeni tesis edecek ve işletecek iktidarı elde etme mekanizmalarının

neler olduğu ve iktidarın nasıl işletileceğini belirleyen iktidar yapıları

oluşturur. İşte bu yapılarla beraber iktidar sahipleri herkesin uyacağı kurallar

koyarlar. Bu açıdan iktidar, toplumsal ilişkilerin bir düzen içinde işlemesini sağlar.