Uluslararası ilişkilerin yalnızca devletlerin tekeline bırakılamayacağı, bunların yönettikleri halkların da mümkün olan en fazla şekilde sürece katılması gerektiği anlayışından hareket eder.

Bu yaklaşım, devletlerin kalıcı dostlukları ya da düşmanlıklarının olmadığı; yalnızca konjonktürel ittifakların bulunduğu teziyle açıklanır.

Kökenleri Marksist ideolojiye dayanır.

Eleştirel kurama göre uluslararası ilişkiler, devletler tarafından biçimlendirildiği, alt kimlik grupları bu sürecin dışında bırakıldığı takdirde özgürlük ve demokrasi bağlamında bir kayıp yaşanır.

Eleştirel teoriye mensup düşünürler, var olan sistemin mevcut haliyle, sorgulanmaksızın kabul edilmesinin güçlü devletlerin diğerleri üzerinde kuracağı tahakkümü meşrulaştıracağını zaten amacının da kapitaliz