Demokratik meşruiyet anlayışının çağdaş siyaset felsefesindeki önemli örneklerinden birini ortaya koymuştur.

Bir siyasal sistemin meşru olabilmesinin, siyasal kararların vatandaşlar tarafından tartışıldığı bir kamusal alanı barındırmasına bağlı olduğunu savunmuştur.

Geç modern dönemde siyasal kararların tartışılma zemini işlevi görmüş olan kamusal alanın yerini, devlet, özel şirketler ve medyanın manipüle ettiği bir kamusal alanın almış olmasının, meşruiyet krizine yol açtığını ileri sürmüştür.

Mevcut liberal demokratik rejimlerin meşruiyet sorunuyla malul olduklarını kabul etmektedir.

Meşruiyet sorunun çözümü olarak, plebisiter demokrasiyi önerir.