Örgütlü toplum olan sivil toplumun ortaya çıkışıyla birlikte toplum, devletin kuşattığı bir alan olmaktan çıkmış, devlet müdahalesinin dışında belli bir hukuk çerçevesinde tanımlanmış hak ve özgürlüklere dayalı özerk bir yaşam alanını ifade eder hale gelmiştir. Toplumda örgütlenme düzeyi arttıkça, yani sivil toplum geliştikçe özgür, özerk ve çoğul yaşam alanının devlet karşısındaki varlığı hukuki olarak mümkün olabilmiştir. Devlet tarafından düzenlenmeyen sosyal ilişkiler alanını temsil eden sivil toplum devlet-toplum ilişkisini önemli ölçüde etkilemiştir. Modern dönemde devlet-toplum ilişkisi, devletin olduğu kadar toplumunda belirleyici olduğu bir ilişkidir. Sivil toplumun gücü ve işlevi söz konusu ilişkide dengenin toplum lehine dönmesinde oldukça önemlidir. Devlet toplumda güç kullanma tekeline sahip en üstün otorite olarak sivil toplumu kontrol etmek isterken, sivil toplumun amacı devletin baskıcı doğasından kaynaklanan müdahaleciliğine karşı özerkliğini ve özgürlüğünü korumaktır. Modern siyaset teorisinde ikisi arasındaki ilişkinin optimal biçimi her iki kavrama yüklenen farklı anlamlar çerçevesinde değişik şekillerde tanımlanmıştır.