Yanıt Açıklaması: Park, bir toplumsal hareketin tarihsel etkisinin, toplumsal hareketi yönlendiren liderlerin düşsel (ütopik) ihtiraslarıyla ters orantılı olduğunu ileri sürmektedir. Toplumsal hareketlerde bazı liderlerin topluma ilişkin neredeyse her görüşü ortadan kaldırmak isterken, daha ılımlı olan bazı liderlerin ise seçilmiş kimi kurumlar üzerinden daha sınırlı değişimleri desteklediklerine vurgu yapmaktadır. Örneğin; 19. ve 20. yy.da ortaya çıkan Avrupa ve Kuzey Amerika’daki işçi hareketleri ile Fransız Devrimi yan yana konduğunda, işçi hareketlerinin nispeten “ikinci derece” ve “sönük” hareketler olarak kaldığını ifade etmektedir. İşçi hareketlerinin iş kanunlarında önemli değişikliklere sebep olması onların ılımlı hedefleriyle ilişkilendirilmektedir. Park’ın görüşüne göre, Fransız devrimcilerin radikal istekleri ise tersine bir karşı devrimi ateşlemiştir.