Robert Michels, 1911 yılında yayımladığı “Siyasal Partiler” adlı eserinde dile getirdiği düşünceleriyle klasik elitist düşünürler arasındaki yerini almıştır. Michels, kendi iç yapılarında eşitlik ve demokrasiye büyük önem verdiklerini iddia eden Avrupa’daki sosyalist partiler -özellikle Alman Sosyalist Partisi- üzerine yaptığı gözlem ve incelemelerine dayalı olarak, “oligarşinin demir yasası” kavramını ortaya koymuştur. Michels, demokratik olduklarını düşünen ve elit kontrolüne yönelik bir eğilimi şiddetle reddeden örgütlerde bile, oligarşinin ortaya çıktığını düşünmektedir. Michels, esas olarak geniş katılımlı kitle partilerinin ve sendikaların neden demokratik bir şekilde yönetilemedikleri sorusuna cevap bulmaya çalışmıştır. Michels’e göre, ideal demokrasi anlayışı (halkın halk için kendisini yönetmesi) ile demokrasinin işleyişi ve ortaya çıkan fiili durum arasında bağdaşmazlık vardır. Yönetim ve organizasyonun doğasından kaynaklanan birtakım teknik ve mekanik engeller nedeniyle, kitlelerin kendi başlarına toplumu yönetmeleri mümkün değildir. Bu bağlamda, uygulamada karşılaşılan durum, toplumun bir azınlık tarafından yönetilmesi ve demokratik olduklarını iddia eden parti ve sendikalarda bile oligarşik bir yapının belirmesidir.