Hobbes’a göre insan, hayvan gibi yaşamını sürdürme içgüdüsüne sahiptir. Dolayısıyla, her insan davranışının ardında yatan fizyolojik ilke, kendini korumadır. İnsan, (Epikuros’un da ileri sürdüğü gibi) her zaman hazza, yaşamını iyi bir şekilde sürdürmesini sağlayan şeylere doğru yönelen, buna karşılık elemden, acıdan, yaşamına zararlı olan şeylerden kaçınan bencil bir yaratıktır.