Parlamento ise hem kralın talep ettiği miktarın tamamını onaylamadı hem de
1414’ten beri geleneksel olara şahsi harcamaları için bazı gümrük vergilerinin hükümdara ömür boyu tahsis edilmesi uygulamasını bir yılla sınırlandırmaya çalıştı.
Böylece, kralın her yıl yeniden Parlamento onayına ihtiyacı olacak, Parlamento
da bu yolla kralı denetim altında tutabilecekti. Avam Kamarası’nın bu girişimi,
Lordlar Kamarasında krala yakın kişiler tarafından engellendi. Parlamento bunun üzerine, 7 Haziran 1628’de kabul ettiği “Hak Dilekçesi”yle (Petition of Rights)
Parlamento’nun onayı olmadan yeni vergiler konulmasını, keyfi tutuklamayı ve
sivil vatandaşların evlerinin askerler tarafından zorla kullanılmasını yasaklarken olağanüstü hal durumuna da önemli kısıtlamalar getirdi.