XIX. yüzyılın başlarında  Nagazaki dışındaki tüm Japon toprakları Batılılara kapatılmıştı. Japonya’nın Çin’den en büyük farkı, merkezi otoritenin zayıflığı ve Japon kültürünün Çin kültürünün aksine değişime ve yeniliklere daha açık olmasıydı. Çin’dekinin aksine, dış dünyayı mutlak olarak ötekileştiren bir “emperyal akıl” ve “emperyal söylem” yoktu. XIX. yüzyıl başlarından itibaren, Nagazaki’deki ticaret kolonisinden yayılan fikirler kimi Japon elitlerinde yavaş yavaş değişim düşüncesinin doğmasına neden olmuştu.