Bazı Avrupa devletlerinin de İspanya İç Savaşı’nda gruplar arasında seçim yapmaları Avrupa’daki kamplaşmayı belirginleştirdi. Bu devletlerden SSCB Cumhuriyetçilere, İtalya ve Almanya da Milliyetçilere taraftar oldu. Almanya’nın iç savaşa olan ilgisi Fransa’dan kaynaklanıyordu. Fransa’yı faşist diktatörlükler arasında sıkıştırmak amacındaydı. İtalya ise Milliyetçi bir İspanya ile Akdeniz’deki konumunu güçlendirmeyi umuyordu. SSCB ise dünyada faşizmin yükselmesinden kaygılanıyordu. Bu hesaplarla devletler iç savaşta taraflara kaynaklarını aktardılar. Her ne kadar Sovyet Rusya ile bölge arasında mesafe olsa da Sovyetler, Cumhuriyetçilere malzeme ve silah satın aldılar. Onların bölge ile temas olanakları elçilik ve konsolos memurlarına dayalıydı. İtalya “gönüllü” olarak birçok askerîni, silah ve malzemesini Milliyetçilere aktardı. Bu dönemde İngiltere, Habeşistan’ın İtalya’ya ve Japonya’nın Çin’e saldırması nedeniyle iç savaşa fazla ilgi gösteremedi.