SSCB’nin yukarıda belirtilen 3. dünyada etkinlik genişlemesi olgusu ile tetiklenen bu bakış açısı, gerek ABD’nin gerekse NATO’nun askerî ve siyasal açıdan “güçlendirilmesi” ve “etkinleştirilmesi” politikalarının benimsenmesine yol açtı. Bu politikanın önemli bir boyutunu da 3. dünyada Amerikan askerî varlığının güçlendirilmesi ve ABD’nin bu bölgelerde ortaya çıkabilecek bunalımlara askerî müdahâle etmesi oluşturmaktaydı. 1969 yılında ilan edilen Nixon Doktrini’nin terki anlamına gelen bu politika değişikliği Reagan yönetimi döneminde oldukça keskinleştirildi.