XX. yüzyılın başlarından itibaren “Ahlâkî Politika” adı verilen yeni bir sömürge politikası
uygulamaya kondu. Ahlâkî Politika, Hollandalıların Endonezyalılara karşı “şeref ve vicdan borcu”nu ödemelerini öngörmekte ve bir bakıma “beyaz insanın yükü”nün (burden
of white man) Hollanda tipini oluşturmaktaydı.