İşlevselci okul, sosyoloji içinde yaygınlığını kaybederken aileye ilişkin görüşleri de eleştirilmiştir. Kadınların evde, erkeklerin dışarıda çalışması biçimindeki modern aile idealinin zayışamasıyla birlikte, Parsons’un aile kuramı da gözden düşmüştür. Bu yaklaşıma yönelik eleştirilerin başında, aileyi içinde bulunduğu toplumsal bağlamdan ayrı olarak ele alması gelir. Bu eleştirilere göre, ailenin toplumun hangi kesiminden olduğu, onun yapısını büyük ölçüde belirleyecektir. Bir başka eleştiri, Parsons’un “modern aile” idealini norm olarak kabul ettiği ve böylece farklı aile biçimlerini birer sapmaymış gibi ele aldığıdır. Yani, dışarıda çalışan bir baba, ev kadını olan bir anne ve bunların çocuklarından oluşan Batı tipi orta sınıf ailesini evrensel bir norm olarak görmektedir. Aile içindeki rol dağılımını sorgulamadan kabul etmesi de eleştiri noktalarından biridir. Aileye ilişkin makro yaklaşımlardan ikincisi, çatışmacı okulun yaklaşımıdır. Buna göre aile kurumu, özel mülkiyetin ortaya çıkmasıyla birlikte, mirasın güvenceye alınması amacıyla oluşmuştur. Kapitalist toplumlarda ise ailenin işlevi, emekçilerin biyolojik ve toplumsal yeniden üretimlerinin çok düşük maliyetle sağlanmasıdır. Aynı zamanda aile, toplumsal çatışmaların hafişetilmesinde de önemli rol oynar. Çatışmacı yaklaşımlara yönelik eleştiri, asıl olarak feminist sosyologlardan gelmiştir. Kadınların ev içindeki emeğinin görülmeyip yalnızca ücretli emeğe katılmaları durumunda “emekçi” olarak adlandırılmaları ve bakım işlerinin değersiz kılınması, bu eleştirilerin en önemlileridir.