Yaklaşımdaki temel amaçlardan biri, bireylerin kök ailesinden kendilerini ayrıştırmasına yardım etmektir. Kendisini ayrıştıran insanlar kendi aile sistemleriyle ilişkilerini sürdürürler ancak ailedeki davranış örüntülerine göre davranmazlar. Kendisini ayrıştıran bireyler, stresle daha iyi baş edebilir ve ilişkilerinde daha az tepkisellerdir. Bowen’in yaklaşımındaki önemli yön, ailelere farklılaşmayı destekleyen duygusal sitemlerin fonksiyonlarını öğretmeyi merkez almasıdır. Eğer çiftler, ailelerini duygusal bir sistem gibi ve nasıl işlevsel olduklarını anlayabilirlerse birbirleriyle ve aile içindeki ve dışındaki diğerleriyle farklılaşmış bir biçimde ilişki kurabilirler (Alle-Corliss ve Alle-Corliss, 1999).