1898’den itibaren kadınlar yavaş yavaş yardım dernekleri altında örgütlenmeye başlamışlardır. Bu dernekler önce Selanik’te kurulmuş, daha sonra İstanbul, Konya, Samsun ve Edirne’de de yardım amaçlı kadın dernekleri çoğalmıştır (Çakır, 1998). Kısa bir zaman içinde bu dernekler kadınların çalışma yaşamına katılmalarına önayak olmaya başlamışlardır. Örneğin, ufak biçki dikiş kursları ve anlaşmalı yerlerde az sayıda kadının dernek aracılığıyla çalışması gibi. 1916 yılında Enver Paşa’nın himayesinde kurulan ‘Osmanlı Kadın Çalışma Cemiyet-i İslamiyyesi’ sadece kadınların çalıştığı fabrikalar açmıştır. Bunun yansıra anlaşma yaptığı özel ve resmi kuruluşlarda kadınların çalışmasını sağlamıştır (Sümer, 1968).