Türkiye’de sosyal hizmetin tüm boyutları hiçbir zaman işlevsellik kazanamadı. Daha çok yardım boyutu öne çıktı. Bakım ve yardım konusu toplumsal yapımızdaki en gelişmiş yönümüzdür. Bu yönde bir ağırlık olması nedeniyle geleneksel yardım kültürü sosyal hizmetlere eklemlenmiş oldu. İnsan hakları temelli yaklaşım ve insanın gelişim kapasitesine odaklanma konusunda eksik kalındı.