Evrimsel yaklaşımdan yola çıkarak şu kestirimlerde bulunulabilir.
• Hayvanlar genetik olarak öncelikle kendilerine en yakın olanlara yardım etmelidirler. Sözgelimi kendi aile üyelerine yardımcı
olma eğilimi, akrabalar ya da yabancılardan
daha yüksek olmalıdır.
• Ebeveynler sağlıklı yavrularına, yaşama şansı düşük olanlardan daha özgeci davranmalıdırlar.
• Anneler yavrularına, genellikle babalardan daha çok yardımcı olmalıdırlar. Çünkü dişilerle kıyaslandığında, erkekler daha
çok yavrunun babası olabilme gizilgücüne
sahiptirler. Erkeğin pek çok dişiyi dölleyebilme gücüne karşılık; dişilerin yaşamları
boyunca genlerini aktaracağı yavru sayısı
doğurduklarıyla sınırlıdır. O nedenle dişi
doğurduğu yavrusunun hayatta kalması
için onlara yardım etmek durumundadır.