Hem psikanalizciler hem de etologlar, saldırganlığı, insan doğasının kaçınılmaz bir özelliği olarak görmüşlerdir. Ancak etologlar saldırganlığı, uyum sağlayıcı bir davranış olarak görürken, psikanalizciler saldırganlığı yıkıcı dürtülerin temsilcisi olarak görmektedirler. Etolojik görüşe göre, saldırganlık gibi saldırganlığı ketleme de içgüdüseldir. Etologların ketleme anlayışından farklı olarak, psikanalizde ketlemeler çevreyle etkileşim içinde geliştirilir; bunlar, bireyin ilk yaşlardaki aile ilişkileri ve daha sonra süperegonun gelişimi ve toplumsal olarak kültürleşme sürecinin sonucu olarak kazanılırlar.