İnsanların bir benliği olduğu düşüncesi, insanın uzun bir tarihi olduğu göz önüne alındığında görece yenidir. 16. yüzyıldan önce insanlar bugün kavramlaştırdığımız şekilde bir benlik düşüncesine sahip değillerdi. İnsanlar yaşadıkları toplumun bir parçası olarak toplumsal konumlarına (aile, yaşanılan yer vb.) bağlı olarak tanımlanırlardı ve zaten bundan fazlasına da ihtiyaç duyulmazdı. Daha da önemlisi bugün anladığımız anlamda insanın “içinde” bir yerlerde bir benliği olduğu fikri yoktu. Yani görünenin arkasında bir şey aramak gerekmiyordu. 16. yüzyıldan itibaren bu durum değişmeye başladı ama elbette bu değişim kendi kendine olmadı.