Teoriye göre davranışa etki eden temel unsur, bireyin bir davranışı yapmaya yönelik niyetidir. Davranışa yönelik bu niyet de tutum, öznel norm ve algılanan davranışsal kontrol tarafından belirlenir. Diğer bir deyişle bireyin söz konusu davranışı yapma niyetinde olup olmadığına bu üç bilgi ile karar verilebilir:

Tutum kişinin söz konusu davranışa yönelik inanç ve duygusal değerlendirmelerini içerir. Örneğin tutum, kişinin tuzsuz yemeye yönelik tutumu (yaklaşımı) nasıl, sorusuna verilen cevaptır. Öznel normlar sosyal normlara ilişkin algı ve sosyal baskı (“Diğer insanlar ne yapmam gerektiği hakkında ne düşünüyorlar?”) tarafından olduğu kadar bireyin diğer insanların söylediğini yapmaya ne kadar motive olduğu tarafından da belirlenir. Algılanan davranışsal kontrol kişinin söz konusu davranışı gerçekleştirecek yeteneği ya da iradesi olup olmadığına dair algısıdır. Algılanan davranışsal kontrol hem davranışa yönelik niyeti hem de davranışın kendisini etkileyebilir.