Durkheim, “toplumsal gruplarla güçlü bir biçimde bütünleşen, istek ve hedefleri, toplumsal normlar tarafından düzenlenen insanların, intihara kalkışma olasılıklarının daha düşük” olduğunu belirtmiştir.Toplumsal bütünleşme ile toplumsal düzene bağlı olarak intiharları, egoist (bencil), altruist (özgeci), anomik ve fatalist (kaderci) intiharlar olmak üzere dört gruba ayırmıştır.