Çoğulcu modelin ele aldığı ana sorunlardan biri de iktidarın toplumda demokrasiyi mümkün kılacak kadar geniş bir yayılımının olup olmadığı meselesidir. Laswell ve Aron gibi düşünürler demokrasi açısından klasik elit yaklaşımını eleştirmişlerdir. Laswell, siyasal iktidarın en üst makamlarının seçkin bir azınlık tarafından elde tutulduğunu kâbul etmekle beraber, bu sürecin demokratik olabileceğini iddia etmiştir. Laswell’e göre, demokrasilerde seçkin bir azınlık da olsa siyasal iktidarı ellerinde tutanlar seçimle işbaşına gelirler ve yönetilen halk yığınları yönetenleri denetlerler. Klasik elit yaklaşımının belirttiği gibi siyasal iktidar azınlığın elindedir ama demokratik mekanizmalarla (seçim, baskı grupları, kamuoyu vb.) çoğunluğun azınlığı denetleyebildiği ölçüde demokrasiden bahsedilebilir. Hiçbir zaman çoğunluğun azınlığı yönettiğinin görülmediğini belirten Aron da, bu gerçeğe rağmen demokrasilerde elit grubun farklı fikir, ideoloji, sınıf ve meslek örgütleri tarafından dengelendiğini belirtir. Marksizmin ekonomik güce sahip sınıfın iktidara da sahip olduğu iddiasının aksine Aron, bu sınıfın kendileriyle ilgili kararları etkileyebileceğini ama tüm siyasal sürece hükmedemeyeceğini iddia eder. Ona göre çok partili demokratik sistemler rekabetçi doğalarıyla yönetici eliti sürekli yenileyip değiştirebilir.