Bilimsel Devrimi, Isaac Newton’un evrensel yer çekimi yasasını keşfederek başlattığı kabul edilmektedir. Newton, bu yasa ile iki dünya görüşü arasında bir kopuşu belirlemiştir.

Bilimsel Devrim’den önce insan, Tanrı’nın yarattığı, düzenli ve hiyerarşik bir dünyada, doğal ve Tanrısal arasında bir aracı olmuştur. 

Bilimsel devrim ile bilginin elde edilme yolu olarak bilimsel yöntem geliştirilmiştir. Bu yöntem, araştırmalarda verilerin, gözlem ve deneye dayalı olarak elde edilmesini işaret etmektedir. Bu bakış açısı temelinde Aydınlanma düşünürleri, dini otoriteye bağlı olarak geliştirilmiş ve yerleşmiş bilgi biçimlerini reddetmiş, onun yerine gözlem, deney ve akıl yoluyla edinilen bilginin yeni biçimlerini kabul etmiştir.

Bilginin koruyucuları ve aktarıcıları olarak kabul edilen ruhban sınıfının (rahiplerin) sahip olduğu bu geleneksel role karşı çıkan Aydınlanma düşünürleri, toplumsal olarak önemli olan bilgiyi yeniden tanımlamak, dinin alanı dışına çıkararak, yeni anlamlar ve ilişkiler kurmak istemişlerdir.

Bu bağlamda, Newton’un çalışmalarının sonuçları, Aydınlanma düşüncesi için büyük önem taşımaktadır. Newton’un evrensel yer çekimi yasası ile sadece maddenin hareketi açıklanmakla kalmamış, aynı zamanda yeni bir evren tasarısı sunulmuştur. Evrenin hareket yasalarının, her yerde değişmeden aynı biçimde matematiksel olarak ifade edilebildiği açıklanmıştır.

Newton’un çalışmaları, Aydınlanma düşünürlerinin, bilimsel yöntemin yaşamın her alanına uygulanabileceğine inanmalarını sağlamıştır. Aynı zamanda bilim, rasyonel (akılcı) amaçlarla ilişkili olan geleceğin toplumsal değerlerinin temeli olarak görülmüştür.