Kanun, şiddet mağduru korunan kadınlarla ilgili olarak hâkimlerin yanı sıra mülki
idare amirlerini (valiler-kaymakamlar) de çeşitli koruyucu tedbir kararlarından birini
veya birkaçını alma konusunda yetkilendirmektedir. Bu tedbir kararları özetle aşağıdaki
gibidir (Karkıner, 2015):
• Şiddet mağduru kadının kendisine ve gerekiyorsa beraberindeki çocuklara, bulunduğu yerde veya başka bir yerde uygun bir barınma yerinin sağlanması,
• Şiddet mağduru kadına maddi yardım yapılması, psikolojik, mesleki, hukuki ve
sosyal bakımlardan kendisine rehberlik ve danışmanlık hizmeti sağlanması,
• Hayati tehlikesi bulunması durumunda, kendi talebi üzerine veya resen ‘geçici koruma’ altına alınması,
• Koruma altındaki kadının çocukları varsa, kadının çalışma yaşamına katılımını
desteklemek üzere belirli süreler için kreş imkânlarının sağlanması.

Kanun hükümleri uyarınca hâkimler tarafından verilecek önleyici nitelikte koruma
tedbirleri de bulunmaktadır. Örneğin; “şiddet mağduru kadına yönelik tehdit, hakaret,
aşağılama veya küçük düşürmeyi içeren söz ve davranışta bulunmaması”, “müşterek
konuttan veya bulunduğu yerden derhal uzaklaştırılması”, “müşterek konutun korunan
kişiye tahsisi”, “korunan kişilere, bu kişilerin bulundukları konuta, okula ve iş yerine
yaklaşmaması”(Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun,
2012) şeklinde ifade edilmiştir.