Tanzimat birinci kuşak şairleri için genelde edebiyatın özelde şiirin siyasal bir araç olarak kullanılmasında hiçbir sakınca yoktu. Hatta Tanzimat birinci kuşak şairlerinin genç bir yazar/şair hakkında övgüde ya da yergide bulunmalarında belirleyici öge genellikle yazdığı edebî ürünlerde sosyal ve politik konulara yer verip vermemesi oluyordu.