Jorgenson Modeli

Harvard Üniversitesi’nden Dale W. Jorgenson, 1960-1967 yılları arasında yaptığı bir dizi çalışmada, ikili ekonomik yapı, çok sektörlü dinamik modelleri ile tarımsal iş gücü fazlasının ikili bir ekonomik yapı geliştirilmesindeki rollerini ele almıştır. Jorgenson tarafından geliştirilen modelde de ülke ekonomisi, önceki modellemelere paralel olarak gelişmiş ve modern bir sanayi sektörü ile görece az gelişmiş geleneksel tarım sektörü olmak üzere iki sektör dâhilinde ele alınmış ve tarım sektöründe iş gücü fazlası olduğu varsayılmıştır. Ancak bu modelde Lewis ve FeiRanis modellerinden farklı olarak iş gücünün marjinal veriminin sıfır olduğu yönünde bir varsayım kabul edilmemiştir.
Jorgenson modelinde ise;
• Sanayi sektöründe üretim miktarının iş gücü ile sermaye miktarının fonksiyonu olduğu ve   üretimde ölçeğe göre sabit getiri bulunduğu, yani girdilerin eşit oranda arttırılması durumunda   çıktıların da aynı oranda artacağı,
• Tarım sektöründe üretim miktarının arazi ile iş gücünün fonksiyonu olduğu ve üretimde azalan     verimler kanununun geçerli bulunduğu, yani kısa dönemde diğer tüm girdiler sabit iken girdilerden birinin miktarının arttırılmasının toplam çıktıya   katkısının nispi olarak azalacağı,
• Tarımdaki teknolojik gelişmenin daha çok sermaye veya daha fazla iş gücü kullanımına yol açmayan nötr veya tarafsız bir eğilim sergilediği,
• Sanayi sektöründe belirli miktarda bir sermaye stokunun mevcut olduğu kabul edilmektedir.