Ticaretin serbestleşmesi serbest ticarete geçiş ile mümkün olmaktadır. Bir ticaret sistemi tam rekabet ortamında çalışıyorsa bu sistemi yansız (nötr) olarak tanımlamak mümkündür. Ticaret sisteminde yansızlığa doğru yapılacak her eylem ticaretin serbestleştirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Tarımsal ticaretin serbestleşmesi üç şekilde kendini gösterir. Birincisi, tarım piyasalarında kamu müdahalelerinden uzaklaşılarak tam rekabet piyasasına doğru geçiştir. Bir ülkede kamu müdahalesi ile rekabetçi piyasaların oluşturacağı denge durumunda bir değişiklik yaratılması ile kaynak dağılımı etkilenmekte ve piyasa açısından optimal (ya da etkin) olmayan bir denge noktasına doğru hareket başlamaktadır. Bu durum ticaret yapan ülkelerin herhangi birisinde gerçekleştiğinde diğer ülke piyasalarının etkin çalışmasını da engelleyecektir. Bu çerçevede kaynakların etkin kullanımı için müdahalenin önlenmesi gerekir. İkinci gösterge, ortalama gümrük tarifeleri ve sektöre yönelik yurt içi destek oranlarının azaltılmasıdır. Gümrük tarifelerinden ve yurt içi desteklerden yararlanan ülkeler diğer ülkeler karşısında haksız bir rekabet üstünlüğü sağlamaktadır. Bu tür uygulamalar, serbest dış ticaret politikalarının özünü oluşturan “karşılaştırmalı üstünlük” olgusunu anlamsız kılmaktadır. Serbestleşmenin bir diğer göstergesi ise reel kurun ve reel efektif sektörel kurların zaman içinde görece istikrarlı olduğu, büyük dalgalanmaların yaşanmadığı bir ortamın varlığıdır. Reel kurların istikrarlılığı yine ticaret yapan ülkeler arası mal ticaretinde fiyat oynaklıklarının ve dolayısıyla rekabet edebilirlikte değişkenliğinbulunmadığı, karşılaştırmalı üstünlük esasına göre yürütülen ticari ilişkileri garanti edecektir